Gerçekte kim olduğunu, neci olduğunu çok az kişi bilir...
Rivayetlerde çeşitli isimlerle zikredildi. Wyern, Gece Gezen, Leyl-i Namevtiyân, Mezar Uğrusu, Seyyah, Büyücü, Şaman, Efrasiyab, Yaltorok, Muhayyel...
Hakkında çok şey anlatıldı. Kimi uzaylılar yahut Annunakiler tarafından işgal öncesi gönderilen bir istihbaratçıdır tarih okuması, siyasete merakı, gözlem yapması bundan dedi...
Kimi insan kılığında Kaf Dağından dünyaya sürülmüş bir ifrit olduğunu, yüzlerce yıl ömür sürdüğünden tarihi bundan bildiğini, pek çok kılığa büründüğünden dolayı birden fazla rol yapıp farklı karakterlere bürünebileceğini söyledi...
Kimi geçmiş zamanlarda kendi zamanını ararken talihsiz bir şekilde karanlık çağlardan günümüze gelen bir zaman gezginidir, zaman makinesini icat ettiğinden tarihi yaşarmış gibi anlatması doğaldır dedi...
Kimi son büyücülerdendir, gücünü harcamaz kendini göstermez her altmış yılda bedenini yeniler, hem tarihe hem gizli bilimlere merak salması bundandır dedi...
Kimi Kırım'ın kuzeyindeki Tatar bozkırından gelme bir şamandır, ruhlara hükmeder, tarihten istediği ruhu getirip yaptığı şeyleri anlattırır yaşarmış gibi anlatması bundandır, rol niyetine kişinin ruhunu işler, ruhunu bedenlere taşır yeniden doğup durur dedi...
Kimi hüküm zamanını bekleyen Efrasiyab Kağan'dır, dünyayı fethetmesi Azrail Koca’nın takdirine neden olmuş, ona ömür verilmiş, yeniden ordularının gelişini bekler sevkül ceyş ve tabiye ilimlerine merakı bundan gelir dedi…
Kimi basit bir gezgindir, Seyyah der kendine gittiği yerdeki duyulmamış işitilmemiş hikayeleri alır toplar, oradan oraya savrulur dedi…
Kimi alelade bir masalcıdır, hikayeleri ve rivayetleri duyar, kendince evirir çeviri hikaye yazar, onları anlatır, meddahlık eder dedi…
Kimi Wyern ismiyle basit bir fantastik edebiyat meraklısıdır, hayalperestliği buradan gelir dedi…
Kimi Gece Gezen namıyla maruf bir vampir’dir, geceleri mezarından kalkıp gezer, nice ömür sürdüğünden duyduklarını değil yaşadıklarını anlatır hatta hortlak kere hortlaktır dedi…
Kimi Muhayyel’dir, hayalperesttir, hayal kurar, duyduğunu gördüğünü değil kafasında kurduğunu anlatır bir garip uydurukçudur dedi…
Kimi Yaltorok adıyla kuzey bozkırından gelme bir savaşçı olduğunu, solucan deliğinden ve dahi paralel evrenlerden geçerek, zamanı ve mekanı delerek günümüze geldiğini, eski kafalılığı ve geçmişe meyli buradan geldiğini söyledi…
Kimi Leyli Namvetiyan diye, bir şekilde insan gibi davranan mezardan gelme zombi olduğunu, eskiden beri yaşadığından dolayı tarihe, büyüyle diriltildiğinden dolayı da gizli bilimlere ilgi duyduğunu söyledi…
Kimi de diyardan diyara kısmetini kovalayan bir mezar uğrusu olduğunu, çokça yer gezerek tanınmamak için birden fazla karakter uydurabildiğini, uydurukçuluk kabiliyetini geliştirerek değme meddahlara taş çıkarabildiğini, kılıktan kılığa girmesinin nedeninin bundan olduğunu söyledi…
En bilineni yeryüzünde yürüyen Son Gulyabani olup kendi aleminin hikayelerini anlatan tekinsiz bir masalcı olduğu yönündedir. Kimsenin göremeyeceği ama sürekli yanında taşıyarak içindeki hikayeleri kimse görmeden biriktirip okuyabileceği bir sihirli çuvalı vardır. Sihirli çuvalında yaramaz, uykusuz çocuklar yerine hikayeler ve masallar taşımaktadır. Dört bir yanı gezerek öyküler, olaylar, masallar, efsaneler, rivayetler, söylentiler toplar, sonra bunları alır kendine göre işler kafasındaki kurgu imbiğinden geçirir hikaye yapıp saklar. Arada bir çuvalını açıp hikayelerinin paylaşır, bencil değildir “Hikayeler anlatılmak içindir” der. Ömrünü böyle sürdürür.
Pek çok kişi sormuştur ki suretiyle ademleri korkutan bir gulyabaniyken, bu masalcılık mesleği nereden çıktı? Derler ki kendisi kalan son gulyabani olduğundan zamanla suretinin eskiyeceğini, korkutamayacağını, unutulup gideceğini anlamış. Bu nedenle insanları korkutmak için evveliyatında kendine dair hikayeler anlatmaya başlamış. Yürüyen kalesinden, her kapıyı açar tılsımlı odasından, korkunç suretinden bahsetmiş. Onu görenler korkarmış ama öykülerini duyanlar daha da korkarmış. Bu nedenle hikayeciliğe merak salarak çuvalına toplamış hikayelerini. Sonra korkutmak kadar, güldürerek yada şaşırtarak da cazip olabileceğini görmüş, hikayecilik onda müptela olmuş. Bundan başka tarih ilmine ve bir nice gizli ilime dair bilgileri de toplamaya başlamış.
Zaman içerisinde çuvalın içindeki hikayelerin hepsi birbirine karışmış. Öyle ki artık hangisini kendi yazdı, hangisini duydu, hangisini uydurdu veya o an aklına getirdi bilemez olmuş. Bu nedenle çuvalındaki hikayeleri çıkartarak orada burada anlatmak yerine yazmaya karar vermiş.
Aslını neslini bilen çoktur. Kimi Kırım’dan gelir Tatar’dır der, kimi Konya havalisindendir der, kimi Adanalı’dır, kimi Edirne’lidir, kimi göçmendir, kimi yörüktür der. Doğum yılı bile ihtilaflıdır. Kendi demesiyle seksen yedilidir ama seksen beşli, seksen üçlü diyende çıkar. Sakallarından, saçından gören insanı yanıltır, yaşı tam bilinmez ama ihtiyar görüldüğünden ihtiyar bilinir.
Tarih-i Yaltırıkzade’den
21 Ağustos 2010-Edirne
Rivayetlerde çeşitli isimlerle zikredildi. Wyern, Gece Gezen, Leyl-i Namevtiyân, Mezar Uğrusu, Seyyah, Büyücü, Şaman, Efrasiyab, Yaltorok, Muhayyel...
Hakkında çok şey anlatıldı. Kimi uzaylılar yahut Annunakiler tarafından işgal öncesi gönderilen bir istihbaratçıdır tarih okuması, siyasete merakı, gözlem yapması bundan dedi...
Kimi insan kılığında Kaf Dağından dünyaya sürülmüş bir ifrit olduğunu, yüzlerce yıl ömür sürdüğünden tarihi bundan bildiğini, pek çok kılığa büründüğünden dolayı birden fazla rol yapıp farklı karakterlere bürünebileceğini söyledi...
Kimi geçmiş zamanlarda kendi zamanını ararken talihsiz bir şekilde karanlık çağlardan günümüze gelen bir zaman gezginidir, zaman makinesini icat ettiğinden tarihi yaşarmış gibi anlatması doğaldır dedi...
Kimi son büyücülerdendir, gücünü harcamaz kendini göstermez her altmış yılda bedenini yeniler, hem tarihe hem gizli bilimlere merak salması bundandır dedi...
Kimi Kırım'ın kuzeyindeki Tatar bozkırından gelme bir şamandır, ruhlara hükmeder, tarihten istediği ruhu getirip yaptığı şeyleri anlattırır yaşarmış gibi anlatması bundandır, rol niyetine kişinin ruhunu işler, ruhunu bedenlere taşır yeniden doğup durur dedi...
Kimi hüküm zamanını bekleyen Efrasiyab Kağan'dır, dünyayı fethetmesi Azrail Koca’nın takdirine neden olmuş, ona ömür verilmiş, yeniden ordularının gelişini bekler sevkül ceyş ve tabiye ilimlerine merakı bundan gelir dedi…
Kimi basit bir gezgindir, Seyyah der kendine gittiği yerdeki duyulmamış işitilmemiş hikayeleri alır toplar, oradan oraya savrulur dedi…
Kimi alelade bir masalcıdır, hikayeleri ve rivayetleri duyar, kendince evirir çeviri hikaye yazar, onları anlatır, meddahlık eder dedi…
Kimi Wyern ismiyle basit bir fantastik edebiyat meraklısıdır, hayalperestliği buradan gelir dedi…
Kimi Gece Gezen namıyla maruf bir vampir’dir, geceleri mezarından kalkıp gezer, nice ömür sürdüğünden duyduklarını değil yaşadıklarını anlatır hatta hortlak kere hortlaktır dedi…
Kimi Muhayyel’dir, hayalperesttir, hayal kurar, duyduğunu gördüğünü değil kafasında kurduğunu anlatır bir garip uydurukçudur dedi…
Kimi Yaltorok adıyla kuzey bozkırından gelme bir savaşçı olduğunu, solucan deliğinden ve dahi paralel evrenlerden geçerek, zamanı ve mekanı delerek günümüze geldiğini, eski kafalılığı ve geçmişe meyli buradan geldiğini söyledi…
Kimi Leyli Namvetiyan diye, bir şekilde insan gibi davranan mezardan gelme zombi olduğunu, eskiden beri yaşadığından dolayı tarihe, büyüyle diriltildiğinden dolayı da gizli bilimlere ilgi duyduğunu söyledi…
Kimi de diyardan diyara kısmetini kovalayan bir mezar uğrusu olduğunu, çokça yer gezerek tanınmamak için birden fazla karakter uydurabildiğini, uydurukçuluk kabiliyetini geliştirerek değme meddahlara taş çıkarabildiğini, kılıktan kılığa girmesinin nedeninin bundan olduğunu söyledi…
En bilineni yeryüzünde yürüyen Son Gulyabani olup kendi aleminin hikayelerini anlatan tekinsiz bir masalcı olduğu yönündedir. Kimsenin göremeyeceği ama sürekli yanında taşıyarak içindeki hikayeleri kimse görmeden biriktirip okuyabileceği bir sihirli çuvalı vardır. Sihirli çuvalında yaramaz, uykusuz çocuklar yerine hikayeler ve masallar taşımaktadır. Dört bir yanı gezerek öyküler, olaylar, masallar, efsaneler, rivayetler, söylentiler toplar, sonra bunları alır kendine göre işler kafasındaki kurgu imbiğinden geçirir hikaye yapıp saklar. Arada bir çuvalını açıp hikayelerinin paylaşır, bencil değildir “Hikayeler anlatılmak içindir” der. Ömrünü böyle sürdürür.
Pek çok kişi sormuştur ki suretiyle ademleri korkutan bir gulyabaniyken, bu masalcılık mesleği nereden çıktı? Derler ki kendisi kalan son gulyabani olduğundan zamanla suretinin eskiyeceğini, korkutamayacağını, unutulup gideceğini anlamış. Bu nedenle insanları korkutmak için evveliyatında kendine dair hikayeler anlatmaya başlamış. Yürüyen kalesinden, her kapıyı açar tılsımlı odasından, korkunç suretinden bahsetmiş. Onu görenler korkarmış ama öykülerini duyanlar daha da korkarmış. Bu nedenle hikayeciliğe merak salarak çuvalına toplamış hikayelerini. Sonra korkutmak kadar, güldürerek yada şaşırtarak da cazip olabileceğini görmüş, hikayecilik onda müptela olmuş. Bundan başka tarih ilmine ve bir nice gizli ilime dair bilgileri de toplamaya başlamış.
Zaman içerisinde çuvalın içindeki hikayelerin hepsi birbirine karışmış. Öyle ki artık hangisini kendi yazdı, hangisini duydu, hangisini uydurdu veya o an aklına getirdi bilemez olmuş. Bu nedenle çuvalındaki hikayeleri çıkartarak orada burada anlatmak yerine yazmaya karar vermiş.
Aslını neslini bilen çoktur. Kimi Kırım’dan gelir Tatar’dır der, kimi Konya havalisindendir der, kimi Adanalı’dır, kimi Edirne’lidir, kimi göçmendir, kimi yörüktür der. Doğum yılı bile ihtilaflıdır. Kendi demesiyle seksen yedilidir ama seksen beşli, seksen üçlü diyende çıkar. Sakallarından, saçından gören insanı yanıltır, yaşı tam bilinmez ama ihtiyar görüldüğünden ihtiyar bilinir.
Tarih-i Yaltırıkzade’den
21 Ağustos 2010-Edirne
Görmezden geldiler beni,
Duymazdan geldiler sözlerimi.
Ben yokmuşum gibi,
Ben hiç varolmamışım gibi davrandılar.
Ama Son Gulyabani olarak yarı gerçek yarı hayal yürüdüm yeryüzünde,
Sırtımdaki çuvalda korku hikayeleri taşıdım.
Gerçek gibi reddedildikçe güçlendim,
Beni her yokedişlerinde,
Yorgan altında korkudan titreyen kurbanlarımın kabuslarında dirildim.
Son Gûlyabani...
Gulyabani deyip geçme, hayalî bir anti kahraman olarak görmek lazım...
Varla yok arası bir şey işte...
Ama sen istediğin kadar yok de, hayal de.
Ben yine köşedeki eski Osmanlı mezarlığından hortlar gelirim her gece.
15/8/2010 Edirne
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder